تسلیت بحضور امام زمان

یا صاحب الزمان شهادت مظلومانه جداطهرتان امیرالمومنین ،
عدل مجسم الهی را به دل مغمومتان تسلیت عرض نموده از خداوند کریم
تعجیل ظهورتان را خواستاریم:

دیگر علی ز بستر خود پا نمی شود
زخمِ سرِ شکسته مداوا نمی شود
دربی که تا کنون به کسی"نه"نگفته بود
این چند روز روی کسی وا نمی شود
دیگر طبیب زحمتِ بیخود نکش، برو!
دردِ علی که بهتر ازینها نمی شود
از بس که تب نموده و رنگش پریده است
زردیِ دستمال هویدا نمی شود
رخسار زرد و ریش سفید و حنای سرخ
آخر چنین خضاب که زیبا نمی شود!
زینب به کاسه های پر از شیر دل نبند
این چیزها برای تو بابا نمی شود!
حرفی بزن علی، به حسینت نگاه کن
دارد ز غصه های تو دیوانه می شود
حالِ تو را فقط حسنت درک می کند
دردی حریف ماتم زهرا نمی شود!
سی سالِ پیش جان علی را گرفته اند...
خنجر که مردِ کشتن مولا نمی شود!
قبری در آسمان بکنید ای فرشته ها
ماه شکسته روی زمین جا نمی شود

گفتگوی امیرالمومنین با زینب کبری

گفتگوی امیرالمومنین با زینب کبری

فرق مرا تو طاقت دیدن نداشتی
هیجده سر بریده ببینی چه میکنی؟

اینجا همه به گریه ی تو گریه میکنند
خنده به اشک دیده ببینی ..چه میکنی؟

خون ریزد از شکاف سرم خون جگر شدى
جسمى بخون تپیده ببینى چه می کنى؟

تو یکسره به چشم پدر بوسه می زنى
تیرى درون دیده ببینى چه می کنـى؟

وقتى که می رسد ز شریعه، حسین را
با قامتى خمیده ببینى چه می کنى؟

طفلان در به در به بیابان کربلا
چون آهوى رمیده ببینى چه می کنى؟

من پیکرم بغیر سرم لطمه ای ندید
جسمی گلو بریده ببینی...چه میکنی؟

یک ضربه زد به فرق سرم..راحتم نمود
تو قتل سر بریده ببینی..چه میکنی؟

تو یکسره به چشم پدر بوسه میزنی
تیری درون دیده ببینی..چه میکنی؟

شهدای مسجد

جنایتکاران ضد "خدا و بندگان صالحش"، همانها که از اولاد شجره ملعونه و پیروان شمر ملعون می باشند، این بار در مسجد امام صادق (ع) در کویت دست به جنایتی بزرگ زدند و درحالی که مسلمانان بی گناه با زبان روزه مشغول نماز بودند به سوی معبود پر کشیدند.

اینها مهمانان خداوند تبارک و تعالی بودند و در حالی که سعادت درک این مهمانی را داشتند ان شاء الله سعادت محشوریت با شهید این ماه، اول شهید محراب ، حضرت مولی الموحدین امام علی ابن ابیطالب امیر مومنان را نیز داشته باشند ، چرا که خداوند خود فرموده اند:

وَمَن یَخْرُجْ مِن بَیْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلى اللّهِ وَکَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا

و کسى که از خانه خود به قصد هجرت به سوى خدا و پیامبر او بیرون رود سپس مرگ او را دریابد قطعا که پاداش او بر عهده خداست، و خداوند همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.(نساء آیه 100)

پس خدایا آنها به قصد عبادت تو و اطاعت امر تو حرکت کرده بودند، آنها را با شهدای بدر و حنین و کربلا محشور بفرما. آمین یا رب العالمین